Menu
Begin 2011 reden we door Goes, ik en mijn aanstaande man. Op zoek naar ons droomhuis.
Net carrière gemaakt binnen een grote kappersketen. Van mijn kappers CAO’tje had ik ineens een riant salaris mét bonussen!
Dus natúúrlijk hadden we gekeken hoeveel we hiervan konden lenen. En al rijdend door “onze” stad vonden we ons droomhuis.
Het was een mooi plaatje, een heerlijk huis in een luxe wijk met twee “dikke” auto’s voor de deur.
Twee leuke begin dertigers die het goed voor elkaar hadden. Een “rijk” leven, lange werkdagen en weekenden vol met leuke dingen.
Klinkt fantastisch en dat was het ook echt, maar als ik heel eerlijk ben liep ik mezelf wél flink voorbij.
De eerste ballen “vielen”, toen er privé in korte tijd, voor mij heel ingrijpende dingen gebeurden.
Mijn vader overleed plotseling vlak voor onze bruiloft en mijn moeder bleek jong dementerend. Heftig natuurlijk.
Maar het drukte me ook met mijn neus op de feiten. Het leven kan erg kort zijn en geluk zit niet in geld of spullen.
Geïnspireerd door Scandinavië en een supergoede Deense stylist, liet ik me omscholen en specialiseerde ik me in het stylen, inrichten en fotograferen van te koop staande huizen. Daarmee was ik één van de eerste vastgoedstylisten in Nederland. Hoewel men, toen ik begon, de noodzaak van vastgoedstyling echt nog niet zag, werd het al snel een succes!
Ik werkte hard en veel. Da’s niet erg. Ik hield en hou van mijn werk. Ik ging wél steeds meer dingen doen die écht níét bij me pasten. Taken die me stress gaven. Uitrusten deed ik niet echt. Óok in mijn vrije tijd bleef ik bezig. Ik stond altijd aan. Was het niet met werk, dan wel met ons rijke sociale leven vol leuke mensen en dingen om te doen.
Inmiddels weet ik dat niet werkt. Dat ook leuke dingen doen energie kost. Dat, echt niet alles leuk is, maar je beter niet teveel en te lang stress op je nek moet zetten. Dat het gaat om balans. Ik weet nú dat ik veel tijd en rust nodig heb voor mezelf. En het nodig heb om alleen te zijn, om op te laden. En, dat mijn “overleefstrategie” “vooral doorgaan” is.
Het plotselinge overlijden van mijn vader en de diagnose van mijn moeder hakte er jaren later pas keihard in. Ik had dit niet echt door. Bleef “aan staan” Totdat het me niet meer lukte te genieten en zo raakte ik mezelf langzaam maar zeker kwijt.
In 2015 (2 jaar voor ik “omviel” ) las ik het boek “opgeruimd” van Marie Kondo, de opruimgoeroe uit Japan. Er ging een wereld voor me open. De wereld van ontspullen, van “spark joy” en houden waar je blij van word. Ik hing aan haar lippen!
Een van de quotes van Marie Kondo is: The moment you start tidying. You reset your life. En zo is het (achteraf) ook echt gegaan. Mijn leven is compleet veranderd. Ik zal niet beweren dat dit door het opruimen komt, want daar hebben alle inzichten na mijn burn-out voor gezorgd, maar het opruimen was voor mij wel het begin. Een verlangen naar rust, naar overzicht. Overzicht wat ik kwijt was geraakt. Het lezen van Marie’s boek wás voor mij een “life changing” begin van een heel ander leven. Minder vol, meer rust en tijd voor mezelf.
Toen ik uiteindelijk in 2017 een flinke burn-out kreeg besefte ik al snel dat het écht anders moest. Door het grote en dure huis waar we woonden lag er een behoorlijke financiële druk. En toen ik ziek werd als zelfstandig ondernemer, voelde de hypotheek als een strop. En buiten dat, verlangde ik terug naar een simpeler leven. Naar overzicht! Een kleiner en goedkoper huis voelde logisch voor zowel mij als mijn man Martijn.
We wonen nu in een leuk jaren 80 dijkhuisje van 96 m2. Een “‘rijtjeshuis” vlakbij het centrum van Goes. Het is in gehoriger en heeft minder comfort dan ons vorige huis. Maar tóch hebben we hier méér woongeluk. We betalen maandelijks 1/3 van wat we gewend waren en hadden daardoor budget om het helemaal naar onze zin te maken. We gebruiken álle kamers in dit huis. Elk hoekje van onze kleine stadstuin hebben we benut. Er is overzicht. Ik ben sneller klaar met het huishouden en omring me, door het minimaliseren, alleen nog met dát waar ik blij van wordt.
Van iemand die continue impulsaankopen deed, veranderdrang had in huis en overvolle kasten. Ben ik veranderd in iemand met een vaste stijl, met tijdloze items waar ik echt van hou. Met een “capsule wardrobe” van nooit meer dan 38 kledingstukken. Het is het begin geweest van een ontdekkingsreis naar mezelf. Ik leef nu veel meer het leven zoals het bij mij /ons past, ipv hoe ik dacht dat het hoorde.
Minder financiële druk. Waar ik, zéker in deze dure tijd, dankbaar voor ben. Met de spullen verdween de ruis uit mijn huis. En dit voerde ik verder (deels noodgedwongen) door in mijn leven. Parttime werken. Meer tijd en rust voor de mantelzorg voor mijn moeder. Wat echt niet altijd meevalt, maar wat met een beetje rust zoveel makkelijker is. Ik vind het nu écht waardevol om te mogen doen. Aan de buitenkant is het geen spannend “plaatje”, maar van binnen klopt het des te meer. Ik vind “tijd” van zoveel meer waarde dan geld.
Hoeveel passie ik ook voor mijn onderneming en werk heb. Het is een bewuste keuze om dit parttime te doen. Ik zou liever meer werken, maar ik weet dat ik dan in de knel kom, dus het is goed zo. Ik heb heel bewust de tijd genomen om mijn aanbod te vormen. Alleen díé diensten aan te bieden, waarbij ik op mijn best ben. Mijn grootste plezier uit haal. Lieve mensen écht verder te helpen. Mensen met “gewone” huizen, budgetten en wensen. Met drukke levens, ballen in de lucht. Hun eigen verhaal. Met zorgen voor of óver anderen. Maar die óók graag goed willen zorgen voor zichzelf. Mensen, heel bijzonder, heel gewoon….. die gewoon heel bijzonder zijn!
Website gebouwd door Jenny Kaandorp
Design 2023 door © Marit Verknocht styling
Fotografie door Marieke Zentjens